Jak być przyjacielem dziecka?

JEŚLI CHCESZ BYĆ PRZYJACIELEM WŁASNEGO DZIECKA...

Pamiętajmy, że dobrzy, wspierający dziecko rodzice:

  • Mówią o swojej miłości do dziecka i okazują ją gestami, nie tylko wtedy,gdy ono domaga się deklaracji.
  • Są dumni z dziecka.
  • Stwarzają poczucie bezpieczeństwa przez swoją obecność fizyczną,nie krzyczą, nie biją, nie ranią uczuć krytyką, oceną, niesprawiedliwością.
  • Przytulają, głaszczą, noszą na barana.
  • Słuchają z uwagą.
  • Są sobą, nie udają przed dzieckiem innych niż są ( np. mówią o swoich słabościach, co lubią, czego nie lubią).
  • Są tolerancyjni - rozumieją, że dziecko ma swoje indywidualne potrzeby.
  • Dostrzegają uczucia dziecka i akceptują płacz, złość, spontaniczną radość.
  • Akceptują dziecko z jego płcią, urodą, defektami, ale ganią za złe zachowanie.
  • Kierują się jasnymi dla dziecka normami i regułami, są konsekwentni.
  • Zauważają i odpowiednio reagują na etapy rozwojowe dziecka,nie wymagając za dużo od małego, a dając coraz więcej samodzielności dużemu.
  • Nie przeszkadzają w spontanicznej aktywności dziecka, np. akceptują, gdy dwulatek wspina się po drabinie, pozwalają biegać starszemu, mimo, że się spoci, korzystają z okazji bycia razem, gdy sześciolatek garnie się do pomocy w kuchni.
  • Nie karzą dziecka, gdy sama sytuacja niesie karę, chwalą za pracę i dobre chęci, a nie tylko za końcowy efekt.

Źródło: Internet.